conachán

Esto é o conachán:
http://conachan.ch/


Seica éste avisou:
http://reidotoxo.tumblr.com/post/2050699152/pero-de-onde-hostia-saiu-iso-de-conachan-e-canto


E cheghou aquí, onde me enterei eu:
http://chuza.gl/story/conachan-o-4chan-galego



HAI QUE ESCOITAR O AUDIO PARA ESTA, SE NON NON TÉN GHRACIA

Unha mostra poderosa do que pode dar de sí esta arte: XirArEi

Por que promoven a farsa do localismo cós aeroportos na GZ?

Levo cáseque 9 anos vivindo en Londres. Non tenho pánico a voar mais non me ghusta nadinha. Total que papo bastante avión. Como gostaría de tér un aeroporto próprio en Lavacoia pero con conexións (tren, bus) para toda a GZ, para non ter que molestar parentes cada vez que vou de Londres a Vigo. E que os voos a Londres foran ao aeroporto de Heathrow, porque tén estación de metro debaijo para conectar rápido e barato có centro de Londres. A linha da Ryanair voa a Stansted, onde sí, hai tren, pero o bilhete cústa moito máis. En tódalas grandes cidades que conhezo lévache máis dunha hora chegar ao aeroporto. Non comprendo quén distrae a opinión pública fomentando localismos que aspiran a tér un aeroporto internacional en Vigo e outro na Crunha. Esto (o link de ahí abaijo) saíu no Faro de Vigo hai dous ou tres días. Sorpréndeme a cantidade de comentarios encendidos apoiando o dereito de Vigho a tér vóos internacionais, pero non descarto que seja gente aproveitando para criticar formacións políticas pero que non saben das necesidades de quen usa os aeroportos a cotío, porque non fan sentido. Esta gente vóa? A Punta Cana, suponho.

Esta é a ligazón:
http://www.farodevigo.es/gran-vigo/2010/11/25/caballero-exige-diputacion-contrate-forma-inmediata-vuelo-londres/494475.html

Repostador para carros eléctricos

Eso mesmo. Esta é a primeira vez que miro algo semelhante. Foi en Highbury & Islington, N1.

Calzóns longos no Soho

A prepararse todo o mundo porque tal como mirei nesta tenda na Old Compton Street no Soho, volven os cueiros como cousa moderna. Por se acaso alghén tén destes na aldea :P

Sobre Galiza e o negocio eólico

Sobre a importancia do negocio eólico galego para as companhías internacionáis atopei esto i esto. Na segunda delas atopei o link www.investingalicia.com. Naturalmente, esta páxina do IGAPE está en castelán, como é usual para os asuntos que a Xunta considera sérios e non folklóricos de romería.

Cústame crer que a expectación internacional non se traduza en rendibilidade direita para o país.

Ostras británicas

Comín unhas ostras británicas o outro día, non sei si escocesas ou doutro lado, no menú dicía británicas. Penso que eran 8 libras por media dúcia. E sabían.

Postal dende Nippon

Miren a postal esta que entrou no correo da casa, para a minha companheira de piso japonesa, haha. Todo o que vén do Japón é moi currinho.

Windows no Mac

Puxen Parallels Desktop 6 no meu Mac porque precisaba de usar o MS Office en Windows. Desktop 6 permíteche criar espacios virtuais (non particións) que na teoría emulan un hardware ou computadora independente, nos que podes instalar sistemas operativos que serían nativos para ese hardware virtual. Vaime como un tiro, e podo usar os dous OS's ao mesmo tempo inda que no lado do Mac tenha algo pesado como Ableton Live 7 con sintetizadores funcionando e todo. Cousas como Boot Camp non che deixan usar os dous OS's ao mesmo tempo. Agora sí que me sento animado a probar a instalar un Ubuntu porque nunca usei Linux. Logo de andar a fedelhar na rede para instalar un Windows XP crackeado (por esa merda non pago, faltaria máis), chequeando comentarios e claves caducadas, é un gusto mirar que as distros de Linux son legais e de balde. Mais terei que me papar a documentación.

Manda raio

Tirei esta foto para comprobar que non era unha alucinación. Este carro non está estirado con truco de photoshop. Foi o outro día un pouco máis abaixo de Piccadilly Circus. Ja lhes valeu, haha.

Cortáronme o cable de amarrar a bici

Saín dún bar en Whitechapel, estaba abrindo o candado da bici cando o cable que amarraba a roda de adiante ao cadro caiu. Cortáranno. Non sei se por vandalismo ao non poder abrir o candado duro (se o abres non precisas de cortar o cable), ou realmente estaban a piques de me pispiar a roda de diante cando saín do bar. Ahí está o cable cortado ao carón do novo mais ghordo e lustroso, que non é cable senón cadea e con chave. Vintaetres librinhas de nada. Esta cadea e o candado duro que non sae na foto custan tanto como un cuarto do valor da bici. Ja é suficiente.

A neveira na terraza

O caseiro moveu a neveira para a terraza por mor dunhas obras na cocinha. Todo feito unha merda e total, imos tirar con ela. Como non hai sitio na outra e vai frio inda temos cousas nesta. Muda a percepción o de saír a colher un pemento na neveira esta. Sínto como que estou na composición da foto de portada dún disco de Pink Floyd.

Os pementos da miseria, ou Está prohibida a palabra «Galicia» para exportar?

Atopei estes pementos de Padrón nún dos supermercados da cadea Marks&Spencer no centro de Londres. Chamoume a atención a imaxe do touro na bolsa. Aquí no Reino Unido estou afeito a mirar imaxes similares en productos picantes típicos de Mexico, ou tamén do sul da Espanha. Mais cústame relacionala cós pementos de Herbón. Foi a escolha do importador? Igual saben moito de promoción e marketing e pensan que vai vender melhor se o identifican como un producto typical Spanish de touradas e gazpacho.

Nesta foto podemos mirar á dereita como utilizan un mapa de Espanha para situar Padrón perto de Compostela, i engaden outras cidades do estado como referencia.

A ver se metendo un papel branco na bolsa mírase melhor, sorry que non podo tirar melhores fotos có telemóbil. Enriba do touro en amarelo pódese ler: «1 in 30 has a kick» que quer dicir «1 de cada 30 pica». Logo de mirar a bolsa por diante e por detrás comprobo que a palabra «Galicia» non aparesce por nengures.

Esto é unha declaración de principios. Este texto remata así: «Enjoy! or as we say: Pimientos de Padron, que ricos son!”»
O texto vai en inglés porque é para vender no Reino Unido, máis o toque 'canhí' do aturuxo en castelán «Que aproveite! ou como nós dicimos: Pimientos de Padron, que ricos son!» dí moito do xeito de pensar.

Está prohibida a identificación dos productos galegos como tales para a exportación? Ou é que Casa Conde (a empresa que comercializa os pementos e suponho que quen decide o texto) pensa que vai vender máis presentando os productos galegos de tal xeito? Os británicos que conhecen Galiza saben das situacións históricas que crean diglosia, porque esto tamén acontece noutras partes do mundo.

Para esta empresa galega, Galiza non existe. Por que sinto verghonha cando miro para esta bolsa de pementos?

Aparte deso aquí en London todo ben pero vai un pouco de frio. Abur