sábado, novembro 24, 2007

Extremismo nacionalista

Aghora que todos mirástedes a nova de que Escocia poderia independizarse do Reino Unido núns poucos anos, deberiades mirar tamén o tratamento que a prensa inglesa fai da nova. Aquí enriba o Guardian titula "Cómo será o Reino Unido sen Escocia?"
Se alghén pensou que ía atopar unha análise seria vai aviado/a porque tenho máis que facer, o que non precisa de análise nenghunha é o tono empregado.
onde están os aiatolas da balcanización? onde están os líderes políticos británico a foder con mensaxes de crispación e terrorismo? chegha a ser en Espanha e xa tinhas aos de sempre amenazando con outra guerra civil, :p que me escarallo.
estes aiatolas estaban conmigho a mirar esta exposición de fotoghrafia, e tamén discutimos o asunto. abur

a foto da espera

quiteina cando agardaba o inicio do show de stand up comedy (ou sexa, que un ghicho/a conta chistes ou historias nún bar). Non habia sitio cando cheghei e tiven que sentar nas cadeiras de diante, esto pode ser perigoso porque arríscaste a que pases a participar no chiste se o artista así o considera. Penso que esto é a razón do dramatismo da foto, que foi tomada cún efecto deses que che venhen no telemobil (solarize, que non sei o que é).


sábado, novembro 17, 2007

o anuncio do hippy a dar a murga nas vinhas

tamén lle chamou a atención a este ghicho, que semella tér outro talante. Ponhendo de manifesto a falta de seriedade nos meus posts. Por eso este blog é unha merda, porque a mín o único que me gusta é facer o hindio.

domingo, novembro 04, 2007

A publicidade catalana contra as campanhas No-do/pelegrin e a miseria de sempre

Non sei a quén vai destinado este anuncio que mirei no metro de Londres: "non temos hippies a dar a murga nas nosas vinhas porque logo non hai xeito de botalos"
E remata cá frase "Dende California, pero non 'esa' California" (suponho que para que non os identifiquen cá California dos hippies, drogas e R&R). A única explicación que se me ocurre é que éstes decatáronse de que en Europa os viticultores son tradicionalmente xente moi conservadora (e moitas veces fachas perdidos raiando no criminal) e suponho que están a copiar o estilo, porque outra lóxica non lle vexo á campanha.

Haiche xente moito máis espabilada. Esto é o Guardian, ou mellor dito, ún dos múltiples suplementos que dán có xornal na fin de semana (concretamente a pasada). A pouco de abrir o suplemento aparesce esta nova sobre o proxecto do novo estadio do FC Barcelona (traballo de Norman Foster). Observo que aquí non hai confusión cós nomes. O Camp Nou é de sobra conhecido, pero podería ser un nome máis complicado (por exemplo Josep Lluis) que o ían escribir ben igual (a os cataláns non lles tocan as bolas coma a outros).


Pero máis adiante atopo este anuncio de Canon, a doble páxina no que se pode apreciar unha bandeira aproximadamente no centro da imaxe.

A bandeira é evidente para o leitor, mais non se aprecia tanto nas fotos que tirei, por eso incluo estoutra imaxe na que se vé mellor.

Cada quén que tire as suas proprias conclusións. A presencia de Catalunha nos medios internacionais deixa en cueiros a cousas coma esta: mais semellante ó estilo usado para promocionar Galiza, cheirinho a No-Do e a sensación de estar pedindo algo. Apareceu no mesmo suplemento.

Hai ano e medio merquei esta bolsa de ensalada nun supermercado no centro de Londres. E poderia seguir un rato pero xa chegha.

Pola outra banda aquí (hai que ser sosio do facebook para miralo) tedes un exemplo de auto-odio en Facebook: semella que hai xente da Galiza, que fala inglés, e que non sabe que galego/a en inglés díse Galician. O de 'I am gallego' é de pena. Estaría disposto a moito antes de me ver relacionado con algo así, polo arrepío que dá.

terça-feira, outubro 16, 2007

O comecocos AlienAttack

Seleccionáronmo como trebello destacado na web de Trebellos.org, por eso incluo aquí un xogo que botou a Rose, a minha companheira de piso neozelandesa para tirar coa minha visión de que esto era un xogo para rapaces (inda que tenhan máis de 30 anos). Era a primeira vez que xogaba (a cabrona), e pasou tódalas fases e chegou ó monstro final.
aquí a Rose cunha gran performance






atopei no YouTube este clip dun ghicho que fixo o mesmo pero con mellor calidade na imaxe




O meu iBook gz (edición limitada) non acada tanta atención pero tén o seu aquel




segunda-feira, outubro 08, 2007

toda a merda que hai


esto é o Gardian, de hai aproximadamente un mes. Podedes mirar que na portada recollen o lanzamento do novo ipod nano. Este trebellinho merdento que é bastante pior ca calquera dos de Sony é obxecto da atencion da prensa. O mesmo dia, o mesmo trebello aparecia tamén na portada de Vieiros


Esto si que é impresentable, queria coller unha revista de actualidade musical e dín cos fucinhos neste expositor de lixo: arriba, debaixo do NME (que non sei que merda amosaba), os fillos de puta de Kerrang ponhen os FooFighters na portada,



debaixo deles, outra revista que se chama Clash (!?) presenta na portada a... o ghichinho dos FooFighters, debaixo o MOJO có novo look de Liam Gallagher, aghora con melenita (e foto retocada). Á súa esquerda temos a David Gilmour (PinkFloyd) agarrando o mastil dunha Fender na portada do Word. Sómentes o WIRE (arriba) que non o tenho moi catado conserva o beneficio da dúbida. Mostra ao Robert Wyatt (o de Soft Machine) cas barbas brancas de vello. Velai a merda que nos meten. Éche mellor lér o Faro para se enterar do último en bandas




esta igual a miro, o filme sobre Ian Curtis, o de JoyDivision



ou non, porque estou farto de mitomanias. Esto non nos vai facer livres. Aparte dunha cuestión personal: merquei o meu primeiro disco de Joy Division cando tinha 17 anos e só porque me chamara a atención a portada, non os escoitara previamente nen ninguén me contara deles. Non tenho claro que precisemos dunha historia detrás

sábado, setembro 22, 2007

Publicidade Marciana

Atopei esto en Chuza! onte. cada quén que pense o que quera. Eu penso que na Galiza hai un par de xeracións perdidas, por mor dunha miseria inda mais grande que a sua preparación académica.





Telefonica e a publicidade marciana




ou xa postos rir a gusto







Este de hoxe chamoume máis a atención. Principalmente porque pensara que éste era o blog das Novas Xeracións do PPdG na Estrada. Rectifiquei polo aviso no primeiro comentario ahí abaixo. A mín gustoume moito igual



novasxeracionsdaestrada.blogspot.com


quarta-feira, setembro 19, 2007

Culpa do Facebook

Por eso non actualizo esto. De feito agora que o miro, semella a folla parroquial dando conta das actividades do mes. Mudar mudar mudar

sábado, agosto 18, 2007

Nerga



algunhas cousas fanse porque hai que facelas e punto




as mesmas cousas mudan polo caminho
















impagable instantánea na que se aprecia o dunvirato de producción a falar das cousas importantes, mentras se preparan as barras, pódese incluso mirar a Pacífico probando sonido na esquerda ao fondo





esta foi a mellor foto que tirei do hari de Pacífico



domingo, julho 01, 2007

grandes musicos que eu non o conhezo de nada

Venres: neste restaurante as tapinhas pasan diante de tí nunha fita mecánica en continuo movemento, hai que permanecer ollo avizor para agharrar a que che ghusta. O prezo ven indicado pola cór da base (azul, laranxa, etc...), ademais hai un botón vermello montado na mesma barra (na foto aparece a esquerda do brazo do C) que che vale para chamar ao camareir@. OutRo cOnTO para que esteas a facer o parvo. Logo todos a mirar as cores dos cositos para calcular o coste, e todo cheo de changhallada porque conservas tódolos cositos de todo o que comestes.



nesta foto hai que atopar ao Jose entre a xente no Catch22 en Shoreditch, na última fin de semana antes de que entrara en vigor a prohibición de fumar nos bares e clubs (e calquera centro de traballo cuberto) no UK




Sábado:

pois éste é o Robyn Hitchcock, gran músico e guitarrista psycho folk que escomezara a gravar en 1976 coa sua banda The Soft Boys, mais eu que non tinha nin idea de quén era este ghicho, que tén clube de fans e un museo!!!




aquí estan o Jose e o Oscar que consideraban conveniente a asistencia ao concerto


O concerto consistia en que o Hitchcock e os seus coleghas (todos rockeiros maduritos) interpretaban as músicas que componhen o album Sgt. Pepper's dos Beatles.

si era tan famoso, entón estivemos nun show moi VIP porque non haberia mais de 60 personas a mirar o hari. Esto foi nun pequeno pub en Clerckenwell


ese que aparece ao fondo recollendo os cables era o ghitarrista de Katrina&theWaves, segundo o Jose ou o Oscar



gravei unha piesa co telemobil. Como video é unha merda, non ves mais que cabezas, mais a música escóitase relativamente ben


domingo, junho 24, 2007

a Rosa outra vez

tivo que vir a Rosa para presenciar a mellor noite no Troy bar. Normalmente non é tan bó. Por eso tiven que quitar o telemobil e ghravar esto

o Alan (o do saxo) traballa conmigo, i é un dos poucos normais, esa noite estivo inspirado, e os outros tamén







quarta-feira, junho 20, 2007

a festa en Hackney


o Marcus (o da esquerda, o da dereita é o Alan) editou un cd con Stacks_of_Stamina e vive con outros dous suecos e mais un canadiano, todos dj's. Fun á sua casa porque daban a festa co conto de que o Johan (con sombreiro) voltaba de nonseiqué xira polos USA. VAia rolLO, da "xira" esa ou "tour" non obtiven moito detalle.



a todo esto, ir só a Hackney e voltar ás tantas da manhá non é algo que me fagha ghracia, pero tampouco podo deixar de facer cousas por eso, xa abonda cás alarmas de bombaso que hai no centro



e pinchaban a música có iTunes, mais preguiza non se pode tér, mais o chiringhito estaba ben montado, tinha a impresión de que estaba nunha movida underground, caso de tér eu invitado xente a bailar á minha cocinha, pinchando do iTunes coa computadora enriba do microondas todo cristo diria que son un trapallas. Está claro que hai algo que fago mal.




Marcus deume unha copia do seu cd, hei agardar unhas semanas antes de escoitalo para evitar ser influenciado pola cantidade de hip-hop que puxeron esa noite

segunda-feira, junho 18, 2007

google bombing

a quén quera colaborar, clickeando neste link de aquí abaixo que dí tangallegocomoelgallego axudas a correxir un pequeno desequilibrio. O que importa é clickear, polas estatísticas de Google e todo eso:




tangallegocomoelgallego








a cousa

aquí






e sobre Google bomb

acó






sábado, junho 09, 2007

Eindhoven

non queria dicir que esto é outro casamento, porque xa fede. Xa casaron os dous con quen máis andaba eu en Londres, inda que esta parella xa levaba un ano vivindo aquí en Eindhoven.
Ela non queria un casamento con cea convencional e fixeron un xantar de pé a rillar de tapitas finas e copas. aGhaRrEi o cAgHaLLóN mAiS gHrAndE dA mInHa viDa.







con casamento ou sin él, era por ver a estes tres, que non os miraba dende Setembro













apreciade o contraste entre a conversa fina do inicio da festa no Van Abbe Museum Cafe (arriba), e o lercheo destas dúas así como van baixando as copas






hehe, qué listinho son. entrei nun coffeeShop e pedín 5€ do costo mais barato e déronme isto

sen outro fin ca o de investigación repetín outro dia e pedín algo mellor e isto foi o que me deron por 5€


Este é o Van Abbe Museum, que penso que vai de arte contemporánea, non estou seguro porque era noite e non se miraba nada




pero nada de nada