Motivos que non venhen ó caso facian necesario que mantivera un perfil baixo no comezo da festa, por eso estou un pouco afastado e a foto saíu rara pero podemos apreciar igual o modelito da urraca, que foi un esplendor, e non houbo pelotas de lle quitar un primeiro plano.
Hai quén quere e quén pode, e a actuación dos fadistas demostra que os de Produccións Limoneiro poden. Pola outra banda, houbo quen o tentou botando unha salve rociera collendo desprevenida á concurrencia e provocando consternación.
Esta mesa era orixinalmente para catro, e tínhamos permiso da noiva para facer o que nos dera a ghana, consecuentemente foron aparescendo os acoplados
A do medio (que fai como que mira para outro lado) sofre dunha patoloxía que lle provoca o desexo de asistir a todo tipo de eventos. Máis tarde (logo das copas e xa no 'dancing club') andaba a escapar dún individuo.
It’s the end of the world
I wanna’ live inside a shopping mall
I wouldn’t care about the isolation
I’m unconcerned about the Walking Dead
When it’s the end of the world
I think I’d handle myself quite well
I wouldn’t panic walking past the zombie
I’d try to catch up on some reading and movies
I know all I need to know
I know all I need to know
I learned everything from
George Romero
Dario Argento
Maybe Tom Savini, Stuart Gordan, and Sam Raimi
Did they plant the idea
Or was it always in me?
Do you find me creepy, Yeah do I give you the creeps?
It’s the end of the world
We could gather half a dozen friends
We’d live in hiding over over JCPenny’s
Construct a wall to keep the mutants out
When it’s the end of the world
We’d land a helicopter on the rooftop
Somebody breaks in through a boarded entrance
Maybe we could make a run for it.
I know all I need to know
I learned everything from
George Romero
Dario Argento
Maybe Tom Savini, Stuart Gordan, and Sam Raimi
Did they plant the idea
Or was it always in me?
Do you find me creepy?
Now it’s the end of the world…
I always thought I would’ve been more careful…
Didn’t look to be a serious bite
Will you wait here ‘til I come back to life?
I learned everything from
George Romero
Dario Argento
Maybe Tom Savini, Stuart Gordan, and Sam Raimi
Did they plant the idea
Or was it always in me?
Do you find me creepy,
My Post Apocalyptic
Zombie survival fantasy.
na City Road. É o primeiro que miro nún nucleo urbano, e penso que non leva máis de tres dias posto porque baixo e subo esta estrada entre Angel e Old Street a diario. Vén en TheGuardian hoxe que o goberno británico vai apostar seriamente polos aeroxeneradores e placas solares nas vivendas nún plan-que-non-lle-lín-os-detalles a desenvolver nos vindeiros doce anos.
Esto é a hostia o que sae neste blogue. Unha das minhas teimas é a de non insultar pero ese crego é ben burro. Especialmente se temos en conta que estamos a falar de alguén a quén se lle supón unha certa formación. Aquí están os comentarios en Chuza sobre o asunto.
Lín o texto e penso que é un feixe de tópicos do máis carca, e nen sequera fai gracia. Paga a pena resaltar a ida de perola que reproduzo aquí abaixo tendo en conta que vai no medio de infumables argumentos pola conveniencia da desaparición da lingua galega, ilustrativo de carallo:
"En la misma fecha que yo llegué a Brasil llegaron también dos sacerdotes madrileños. Ellos tardaron un poco más que yo en entender y hablar el Portugués, pero después lo hablaban y escribían mejor que yo, porque como el Gallego y el Portugués son parecidos, yo seguía confundiendo palabras gallegas con portuguesas y los madrileños lo aprendieron tal como era."
tal como era, vaia parábola que se botou: o galego non vale para nada. Hai outros mundos pero están mesminho neste. Cando neno pensaba que eran eternos, pero esta especie tan clásica e abundante na Galiza está a desaparecer para dar paso ós novos fillos da miseria, cós mesmos niveis de ignorancia e auto-odio pero non hai porque prolongar esta aghonía de post. EU CONFUNDO AS PALABRAS GALEGAS CAS PORTUGUESAS E AS CASTELLANAS E AS INGLESAS. Pero qué besta de ghicho.
botámonos todos nos parques a toma-lo sol. Xa haberá quén venha botar a burrada de sempre sobre a néboa londinense (xuroo, tres veces en 6 anos mirei néboa en Londres), ou a choiva (admitido only se quén o dí é un sevillano). Hai xente que está para eso.
e miramos o futbol Euro2008 todos xuntos nesas casinhas de miseria que partilhamos
moláronme éstes dous, xa os mirara un par de veces porque son habituais no CellarDoor
Motivos que non venhen ó caso facian necesario que mantivera un perfil baixo no comezo da festa, por eso estou un pouco afastado e a foto saíu rara pero podemos apreciar igual o modelito da urraca, que foi un esplendor, e non houbo pelotas de lle quitar un primeiro plano.
Hai quén quere e quén pode, e a actuación dos fadistas demostra que os de Produccións Limoneiro poden. Pola outra banda, houbo quen o tentou botando unha salve rociera collendo desprevenida á concurrencia e provocando consternación.
Esta mesa era orixinalmente para catro, e tínhamos permiso da noiva para facer o que nos dera a ghana, consecuentemente foron aparescendo os acoplados
A do medio (que fai como que mira para outro lado) sofre dunha patoloxía que lle provoca o desexo de asistir a todo tipo de eventos. Máis tarde (logo das copas e xa no 'dancing club') andaba a escapar dún individuo.
